эзэнтэй

Энэхүү шүлгэндээ нэр өгөхийг хүссэнгүй ээ эзэнтэй.

Хөвөх бодлын чандаас өөрийгөө хайлаа би хаана байна гэж.
Хүйтэн зэвхий шөнөөр зүүдэндээ бас л хайлаа чамайг хаана байна гэж.
Ганцхан хоромч хамаагүй бодлоосоо салаж үзэхсэн гэж би хүслээ. 
Ганцаардал надаас салахгүй юм.
Би харанхуйд суусаар л байна.

Чи минь ирээ ч.

Хоромхон боловч цаг хугацааг буцаамаар байна.
Холийн хол одсон ч гэлээ чи миний хажууд мишээгээд байна.
Оршихоо болисон ч дүр чинь сэтгэл дотороос ээгээд байна.
Орчлон чамаар дутсан мэт анир чимээгүй хөврөөд байна.
Хургасан гунигаа бүгдийг нь шүлгэндээ тээлээ нулимастай.
Худлаа байгаасаа гэж өөртөө дахин дахин шивнэлээ.
Хар дарсан зүүднээс минь намайгаа чи үнсэж сэрээл дээ гүнжхэн минь.
Хамгийн хэцүү нь юу гээч өглөө бүхэн хэвээрээ.

Би хүлээсээр байна.

Бүхнийг орхихдоо чи хэнд ч хэлээгүй.
Бүүдгэрхэн гэлээ ч бидний дурсамж бүхэн мөхөөгүй.
Орхин одоход чинь чиний араас уйлаж байсан хүн аав чинь.
Одоо ч хүртэл би мэдэрч байна түүний нулимс нь хатаагүйг.
Анх танилцахдаа чи надад өнчин гэдгээ хэлсэн.
Ааваас минь өөр хэн ч байдаггүй юм гэсэн.
Харин чи түүнийг орхин одсон мөчөөс хойш.

Аав чинь.

Хар уснаас өөр ханисах зүйл юу ч үгүй болсон.
Тэнхэлээ тасартал согтох бүртээ чамайг нэхнэ.
Тэр минь алга хаана байна гэж мэгшиж уйлана.
Бурхан чи гараад ирээ ч би ганцхан л юм гуйя.
Буцаагаад л өгчих охинийг минь би дахиад гуйя.
Чи хэрвээ сонсож байгаа бол надад хариу хэлэлдээ.
Чиний хүссэн бүгдийг өгий түүнийг минь буцаагаад хайрлаач дээ.
Нар минь болсон охинийг минь надад буцаагаад өгчих л дөө.
Надаас өөр юу хүсээв түүнийг минь л ганцхан үлдээл дээ.
Хариулаа ч чи хариулаа ч бурхан новшоо сонсож байна уу?
Хамгийн үнэтэй эрдэнийг юунд надаас булаав.
Өр зүрхнээсээ гуйж байна чи намайг сонсолдоо.
Өөр хэн ч надад байхгүй охинийг буцаагаад өгчихөл дөө.
Хамаагүй ээ чи охинийг минь л ганцхан буцаагаад өгчих.
Харин оронд намайг ав.
Тэр минь залуу хүн амьдраг гэж.
Хашгиран уйлахыг нь харан зогсохдоо би тэссэнгүй өрөвдлөө.
Хамгийн хэцүү нь юу вэ? гэвэл.
Эр хүнд цөхрөх үе гэж байдаг юм байна лээ.
Чамайг үгүйлэх миний сэтгэл эцэгийн чинь хайртай дүйцэхгүй.
Чангаар уйлаж буй тэр цөхрөлийн дууг би хэзээч мартахгүй ээ.

Одооч хүртэл сонсогдсоор.

Энэ бүхний эцэст би сэтгэлээ уудлахыг хүслээ. 
Энэхүү бичиж буй бүхэн минь үнэн амьдралын түүх юм. 
Одоо ч гэсэн санаж байна чамдаа амласан үгсээ. 
Орь ганцааранг минь үлдээгээд чи нисээд одсон. 
 Хэцүү гэлээ ч бичсэн бүхэн минь үнэн. 
Хэн нэгний зохиол биш бодит амьдралын түүх юм. 
Чиний тухай бодох бүрт сэтгэл өвдөөд хэцүү юм. 
Чимээгүйхэн дотроо гуниглаж дурсамж бүрийг сөхөх юм аа. 
Мөр холбон шүлгэлхэд. 
Нулимс хацар дагаж урсаад. 
Мөрөөдөлөө надад хүүрнэж эрхэлдэг байсанг чинь санаад л . 
Бодол минь гунигийн далайд живэж. 
Болсон бүхний тухай шүлэг тэрлэн сууна даа. 
                                             Д. Бат-Ирээдүй.